خطبه ۷۶ نهج البلاغه/ ترجمه شهیدی
۳۰ آذر ۱۴۰۴رَحِمَ اَللَّهُ اِمْرَأً سَمِعَ حُكْماً فَوَعَى
خدا بيامرزد مردى را كه حكمى را شنيد و نيك فهم كرد
وَ دُعِيَ إِلَى رَشَادٍ فَدَنَا
و به رستگارى خوانده شد و بدان رو آورد
وَ أَخَذَ بِحُجْزَةِ هَادٍ فَنَجَا
و در پى راهنمايى افتاد(1) و رهيد
رَاقَبَ رَبَّهُ
و خدا را حاضر ديد
وَ خَافَ ذَنْبَهُ
و از گناه ترسيد
قَدَّمَ خَالِصاً
توشه پيش فرستاد
وَ عَمِلَ صَالِحاً
و كرده نيك براى ذخيرت ورزيد(2)
اِكْتَسَبَ مَذْخُوراً وَ اِجْتَنَبَ مَحْذُوراً
و از آنچه پرهيز بايد، دورى گزيد
وَ رَمَى غَرَضاً
در پى حقّ رفت و بدان رسيد
وَ أَحْرَزَ عِوَضاً كَابَرَ هَوَاهُ
و با هوس خويش جنگيد
وَ كَذَّبَ مُنَاهُ
آرزو را سركوب كرد
جَعَلَ اَلصَّبْرَ مَطِيَّةَ نَجَاتِهِ
شكيبايى را مركب(3) نجات ساخت
وَ اَلتَّقْوَى عُدَّةَ وَفَاتِهِ
و پرهيزگارى را برگ روز وفات
رَكِبَ اَلطَّرِيقَةَ اَلْغَرَّاءَ
راه روشن را پيش گرفت
وَ لَزِمَ اَلْمَحَجَّةَ اَلْبَيْضَاءَ
و طريق راست را مسير خويش گرفت
اِغْتَنَمَ اَلْمَهَلَ وَ بَادَرَ اَلْأَجَلَ
فرصت زندگى را غنيمت شمرد و بر اجل پيشى گرفت
وَ تَزَوَّدَ مِنَ اَلْعَمَلِ
و كار نيك ذخيرت كرد
ترجمه های خطبه ۷۶ نهج البلاغه
خطبه ۷۶ ترجمه آیتی
خطبه ۷۶ ترجمه اردبیلی
خطبه ۷۶ ترجمه ارفع
خطبه ۷۶ ترجمه انصاریان
خطبه ۷۶ ترجمه بهشتی
خطبه ۷۶ ترجمه دشتی
خطبه ۷۶ ترجمه دین پرور
خطبه ۷۶ ترجمه شیروانی
خطبه ۷۶ ترجمه شهیدی
خطبه ۷۶ ترجمه فقیهی
خطبه ۷۶ ترجمه فیض الاسلام
خطبه ۷۶ ترجمه مکارم