خطبه ۷۶ نهج البلاغه: ترجمه انصاریان

۳۰ آذر ۱۴۰۴

رَحِمَ اَللَّهُ اِمْرَأً سَمِعَ حُكْماً فَوَعَى

خداوند رحمت كند مردى را كه حكمتى بشنود و آن را حفظ نمايد

وَ دُعِيَ إِلَى رَشَادٍ فَدَنَا

دعوت به هدايت شود و به آن نزديك گردد

وَ أَخَذَ بِحُجْزَةِ هَادٍ فَنَجَا رَاقَبَ رَبَّهُ

و دامن هدايتگرى را بگيرد و نجات يابد. خداى را پاس دارد

وَ خَافَ ذَنْبَهُ

و از گناه خود بترسد

قَدَّمَ خَالِصاً

تلاش خالص پيش فرستد

وَ عَمِلَ صَالِحاً

و عمل صالح انجام دهد

اِكْتَسَبَ مَذْخُوراً

ذخيرۀ سودمند بيندوزد

وَ اِجْتَنَبَ مَحْذُوراً

و از حرام دورى گزيند

وَ رَمَى غَرَضاً

تير به نشانه زند

وَ أَحْرَزَ عِوَضاً

و پاداش آخرتى بيابد

كَابَرَ هَوَاهُ

بر هواى نفس غلبه نمايد

وَ كَذَّبَ مُنَاهُ

و آرزويش را تكذيب كند

جَعَلَ اَلصَّبْرَ مَطِيَّةَ نَجَاتِهِ

صبر را مركب نجات قرار دهد

وَ اَلتَّقْوَى عُدَّةَ وَفَاتِهِ

و تقوا را توشۀ پس از مرگ كند

رَكِبَ اَلطَّرِيقَةَ اَلْغَرَّاءَ

در راه روشن قدم نهد

وَ لَزِمَ اَلْمَحَجَّةَ اَلْبَيْضَاءَ

و ملتزم راه واضح شود

اِغْتَنَمَ اَلْمَهَلَ

مهلت را غنيمت داند

وَ بَادَرَ اَلْأَجَلَ

با عمل خود بر اجل پيشى گيرد

وَ تَزَوَّدَ مِنَ اَلْعَمَلِ

و از عمل خود زاد و توشه بردارد