خطبه ۱۸۸ نهج البلاغه:‌ ترجمه دین پرور

و من خطبة له عليه‌السلام في الوصية بأمور التقوى أُوصِيكُمْ أَيُّهَا اَلنَّاسُ بِتَقْوَى اَللَّهِ وَ كَثْرَةِ حَمْدِهِ عَلَى آلاَئِهِ إِلَيْكُمْ وَ نَعْمَائِهِ عَلَيْكُمْ وَ بَلاَئِهِ لَدَيْكُمْ 

 خطبه از گذشت سريع زمان پند گيريد اى مردم، شمايان را به تقواى الهى و فراوانى سپاس از او بر نعمتها و احسانهايى كه بخشيدتان سفارش كنم و نيز بر آزمايشى كه از آن روسپيد بيرون آمديد

فَكَمْ خَصَّكُمْ بِنِعْمَةٍ وَ تَدَارَكَكُمْ بِرَحْمَةٍ أَعْوَرْتُمْ لَهُ فَسَتَرَكُمْ وَ تَعَرَّضْتُمْ لِأَخْذِهِ فَأَمْهَلَكُمْ 

پس چه بسيار كه شمايان را نعمتى ويژه داد و رحمت خويش را بر شما ارزانى داشت و شما عيب و نقصتان را بر او ظاهر كرديد امّا او مستور داشت، و شما در صدد گناه و مخالفت برآمديد ولى او مهلت داد

الموت وَ أُوصِيكُمْ بِذِكْرِ اَلْمَوْتِ وَ إِقْلاَلِ اَلْغَفْلَةِ عَنْهُ وَ كَيْفَ غَفْلَتُكُمْ عَمَّا لَيْسَ يُغْفِلُكُمْ وَ طَمَعُكُمْ فِيمَنْ لَيْسَ يُمْهِلُكُمْ 

پس شما را به ياد مرگ و غفلت نكردن از آن سفارش كنم.و چگونه از چيزى غفلت كنيد كه از شما غفلت نكند، و به كسى طمع ورزيد كه مهلتتان ندهد

فَكَفَى وَاعِظاً بِمَوْتَى عَايَنْتُمُوهُمْ حُمِلُوا إِلَى قُبُورِهِمْ غَيْرَ رَاكِبينَ وَ أُنْزِلُوا فِيهَا غَيْرَ نَازِلِينَ فَكَأَنَّهُمْ لَمْ يَكُونُوا لِلدُّنْيَا عُمَّاراً وَ كَأَنَّ اَلْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ دَاراً 

پس مردگانى كه به چشم ديده‌ايد براى موعظه كافى است; آنان كه به گورهاشان برده شدند نه به دلخواه، و در آنجا فرود آمدند نه به اختيار; گويى اصلاً در دنيا نبوده‌اند و آخرت هماره خانۀ آنان بوده است

أَوْحَشُوا مَا كَانُوا يُوطِنُونَ وَ أَوْطَنُوا مَا كَانُوا يُوحِشُونَ وَ اِشْتَغَلُوا بِمَا فَارَقُوا وَ أَضَاعُوا مَا إِلَيْهِ اِنْتَقَلُوا لاَ عَنْ قَبِيحٍ يَسْتَطِيعُونَ اِنْتِقَالاً وَ لاَ فِي حَسَنٍ يَسْتَطِيعُونَ اِزْدِيَاداً أَنِسُوا بِالدُّنْيَا فَغَرَّتْهُمْ وَ وَثِقُوا بِهَا فَصَرَعَتْهُمْ 

از خانه‌هاشان كه در آن مى‌زيستند به وحشت آمدند و در گورها كه از آن وحشت داشتند خانه كردند، و به دنيايى كه وانهادند و از دست دادند سرگرم بودند، و آخرتى را كه به آن وارد شدند تباه ساختند. ديگر نه كارهاى ناشايستۀ خود را تغيير توانند داد و نه توان دارند كردارهاى شايسته را زياد كنند. آنان به دنيا انس گرفته بودند ولى آنها را فريفت، و بدان اعتماد كردند امّا آنها را به خاك مرگ در انداخت

سرعة النفاد فَسَابِقُوا رَحِمَكُمُ اَللَّهُ إِلَى مَنَازِلِكُمُ اَلَّتِي أُمِرْتُمْ أَنْ تَعْمُرُوهَا وَ اَلَّتِي رَغِبْتُمْ فِيهَا وَ دُعِيتُمْ إِلَيْهَا وَ اِسْتَتِمُّوا نِعَمَ اَللَّهِ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ عَلَى طَاعَتِهِ وَ اَلْمُجَانَبَةِ لِمَعْصِيَتِهِ فَإِنَّ غَداً مِنَ اَلْيَوْمِ قَرِيبٌ 

پس بشتابيد و پيش تازيد - رحمت خدا بر شما - به سوى خانه‌هاتان كه مأمور به آبادى آنيد و بايد بدان روى آوريد و به سوى آن فراخوانده شده‌ايد. و نعمتهاى الهى را كه بر شمايان فرو باريده است با صبر و استقامت بر فرمانبرى از او كامل كنيد و از نافرمانى او بپرهيزيد، كه فردا نزديك است

مَا أَسْرَعَ اَلسَّاعَاتِ فِي اَلْيَوْمِ وَ أَسْرَعَ اَلْأَيَّامَ فِي اَلشَّهْرِ وَ أَسْرَعَ اَلشُّهُورَ فِي اَلسَّنَةِ وَ أَسْرَعَ اَلسِّنِينَ فِي اَلْعُمُرِ 

چه سريع گذرد ساعتها در روز، و روزها در ماه، و ماهها در سال، و سالها در عمر