خطبه ۱۴۵ نهج البلاغه:‌ ترجمه فقیهی

أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّمَا أَنْتُمْ فِي هَذِهِ اَلدُّنْيَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِيهِ اَلْمَنَايَا 

 كلامى است از امير المؤمنين عليه السّلام: اى مردم، جز اين نيست كه شما در اين دنيا به منزلۀ نشانه و هدفى هستيد كه مرگها به طرف آن نشانه‌گيرى مى‌كنند

مَعَ كُلِّ جَرْعَةٍ شَرَقٌ 

 همراه با هر جرعه‌اى آب و همراه با هر خوراكى، گلوگير شدن نيز هست

وَ فِي كُلِّ أَكْلَةٍ غَصَصٌ لاَ تَنَالُونَ مِنْهَا نِعْمَةً إِلاَّ بِفِرَاقِ أُخْرَى 

 به هيچ نعمتى از دنيا نميرسيد مگر اينكه از نعمتى ديگر، دور و جدا شويد

وَ لاَ يُعَمَّرُ مُعَمَّرٌ مِنْكُمْ يَوْماً مِنْ عُمُرِهِ إِلاَّ بِهَدْمِ آخَرَ مِنْ أَجَلِهِ 

 هر يك از شما، روزى از عمر خود را براى رسيدن به روزى ديگر (كه مطلوب اوست) سپرى نمى‌كند، مگر اينكه يك روز از مدّت عمر خود را، خراب مى‌كند و از دست مى‌دهد

وَ لاَ تُجَدَّدُ لَهُ زِيَادَةٌ فِي أَكْلِهِ إِلاَّ بِنَفَادِ مَا قَبْلَهَا مِنْ رِزْقِهِ 

 و افزونى در خوراك وى حاصل نمى‌گردد، مگر با پايان يافتن آنچه روزى او بوده و قبلا به مصرف رسيده است

وَ لاَ يَحْيَا لَهُ أَثَرٌ إِلاَّ مَاتَ لَهُ أَثَرٌ 

هيچ اثرى براى او پديدار نمى‌شود، جز [اينكه اثر ديگرى از وى نابود گردد

وَ لاَ يَتَجَدَّدُ لَهُ جَدِيدٌ إِلاَّ بَعْدَ أَنْ يَخْلَقَ لَهُ جَدِيدٌ 

 هيچ چيز تازه‌اى براى او پيش نمى‌آيد، جز اينكه تازۀ قبلى، كهنه شده باشد

وَ لاَ تَقُومُ لَهُ نَابِتَةٌ إِلاَّ وَ تَسْقُطُ مِنْهُ مَحْصُودَةٌ 

هيچ گياهى براى او نمى‌رويد، جز اينكه گياه درو شده‌اى از وى به زمين فرو ريزد

وَ قَدْ مَضَتْ أُصُولٌ نَحْنُ فُرُوعُهَا 

 و بتحقيق ريشه‌ها گذشتند و از ميان رفتند و ما شاخه‌هاى آنها هستيم

فَمَا بَقَاءُ فَرْعٍ بَعْدَ ذَهَابِ أَصْلِهِ 

 بنابر اين بعد از رفتن ريشه، باقى ماندن شاخ و برگ، چه معنايى دارد

ذم البدعة منها وَ مَا أُحْدِثَتْ بِدْعَةٌ إِلاَّ تُرِكَ بِهَا سُنَّةٌ 

 از همين كلام است: هيچ بدعتى پديدار نگشت مگر اينكه با پيدايش آن سنّتى ترك شد

فَاتَّقُوا اَلْبِدَعَ 

 بنابر اين از بدعتها دورى كنيد

وَ اِلْزَمُوا اَلْمَهْيَعَ 

و همراه راه روشن و واضح باشيد

إِنَّ عَوَازِمَ اَلْأُمُورِ أَفْضَلُهَا 

همانا امورى كه درستى آنها قطعى و يقينى است، بهترين امور مى‌باشد

وَ إِنَّ مُحْدِثَاتِهَا شِرَارُهَا 

و همانا بدترين آنها، بدعتها و امورى است كه نبوده و بعدا پيدا شده است