خطبه 53 نهج البلاغه
۰۶ فروردین ۱۳۹۹من خطبة له (علیه السلام) في ذكرى يوم النحر و صفة الأضحية:
وَ مِنْ تَمَامِ الْأُضْحِيَّةِ اسْتِشْرَافُ أُذُنِهَا وَ سَلَامَةُ عَيْنِهَا فَإِذَا سَلِمَتِ الْأُذُنُ وَ الْعَيْنُ سَلِمَتِ الْأُضْحِيَّةُ وَ تَمَّتْ وَ لَوْ كَانَتْ عَضْبَاءَ الْقَرْنِ تَجُرُّ رِجْلَهَا إِلَى الْمَنْسَكِ.
[قال السيد الشريف: و المنسك هاهنا المذبح].
وصف قربانى:
كمال قربانى در اين است كه گوش و چشم آن سالم باشد، هر گاه گوش و چشم سالم بود، قربانى كامل و تمام است، گر چه شناخش شكسته باشد و با پاى لنگ به قربانگاه آيد.
(سید رضی می گوید: منظور امام از كلمه «منسك» در اينجا «قربانگاه است»).
